tangens (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈtãŋɡɛ̃w̃s], AS: [tãŋgẽũ̯s], zjawiska fonetyczne: nazal.• samogł.+n/m+szczelin.• -nk-
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) mat. funkcja wyrażająca dla argumentów α z przedziału 0 ≤ α < π/2 stosunek długości przyprostokątnej naprzeciw danego kąta do długości przyprostokątnej przyległej do kąta; zob. też tangens w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik tangens tangensy dopełniacz tangensa[1][2][3] / rzad. tangensu[2][3] tangensów celownik tangensowi tangensom biernik tangens tangensy narzędnik tangensem tangensami miejscownik tangensie tangensach wołacz tangensie tangensy - przykłady:
- (1.1) Tangens to iloraz sinusa i cosinusa.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) symbol. tg
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. cotangens mrz, tangensoida ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. tangens → dotykający, styczny[4][5]
- uwagi:
- zobacz też: sinus • cosinus (kosinus) • tangens • cotangens (kotangens) • secans (sekans) • cosecans (kosekans)
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) tangent
- baskijski: (1.1) tangente
- białoruski: (1.1) тангенс m
- bułgarski: (1.1) тангенс m
- czeski: (1.1) tangens
- duński: (1.1) tangens w
- esperanto: (1.1) tangento
- hiszpański: (1.1) tangente ż
- interlingua: (1.1) tangente
- niemiecki: (1.1) Tangens m
- nowogrecki: (1.1) εφαπτομένη ż
- rosyjski: (1.1) тангенс m
- ukraiński: (1.1) тангенс m
- węgierski: (1.1) tangens
- źródła:
- ↑
Hasło „tangens” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN. - 1 2 Hasło „tangens” w: Jan Grzenia, Słownik poprawnej polszczyzny, Świat Książki, Warszawa 2004, ISBN 83-7391-405-6, s. 437.
- 1 2 Hasło „tangens” w: Daniela Podlawska, Magdalena Światek-Brzezińska, Słownik poprawnej polszczyzny, Wydawnictwo Szkolne PWN ParkEdukacja, Warszawa-Bielsko-Biała 2009, ISBN 978-83-7446-842-8, s. 453.
- ↑ Hasło „tangens” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „tangens” w: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
tangens (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) mat. tangens
- odmiana:
- (1.1) nieodm.
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik tangens tangens dopełniacz tangens tangens celownik tangens tangens biernik tangens tangens wołacz tangens tangens miejscownik tangens tangens narzędnik tangens tangens - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Czeski - Matematyka
- źródła:
tangens (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik, forma fleksyjna
tangens (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) mat. tangens[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) skr. tg
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. tangenta ż
- przym. tangensový
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: sínus • kosínus • tangens • kotangens • sekans • kosekans
- (1.1) zobacz też: Indeks:Słowacki - Matematyka
- źródła:
- ↑ Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.
tangens (język węgierski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) mat. tangens
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Węgierski - Matematyka
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.