kosinus (język polski)
- wymowa:
- ‹kos-inus›, IPA: [kɔˈsʲĩnus], AS: [kosʹĩnus], zjawiska fonetyczne: nazal.• nie dwuz.,
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) zob. cosinus
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kosinus kosinusy dopełniacz kosinusa kosinusów celownik kosinusowi kosinusom biernik kosinus kosinusy narzędnik kosinusem kosinusami miejscownik kosinusie kosinusach wołacz kosinusie kosinusy - przykłady:
- (1.1) Kosinus jest funkcją okresową.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) cosinus
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. cosinus mrz, cosinusoida ż, kosinusoida ż, sinus mrz, sinusoida ż
- przym. sinusowy, sinusoidalny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: sinus • cosinus (kosinus) • tangens • cotangens (kotangens) • secans (sekans) • cosecans (kosekans)
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: cosinus
- źródła:
kosinus (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) mat. kosinus, cosinus
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kosinus kosiny / kosinusy dopełniacz kosinu / kosinusu kosinů / kosinusů celownik kosinu / kosinusu kosinům / kosinusům biernik kosinus kosiny / kosinusy wołacz kosine / kosinuse kosiny / kosinusy miejscownik kosinu / kosinusu kosinech / kosinusech narzędnik kosinem / kosinusem kosiny / kosinusy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
kosinus (język turkmeński)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.