cotangens (język polski)

wykres funkcji cotangens (1.1)
wymowa:
‹kotangens›, IPA: [kɔˈtãŋɡɛ̃w̃s], AS: [kotãŋgẽũ̯s], zjawiska fonetyczne: nazal.samogł.+n/m+szczelin.-nk- ,
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) mat. funkcja wyrażająca stosunek długości przyprostokątnej przyległej do danego kąta do długości przyprostokątnej naprzeciw kąta; zob. też cotangens w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Cotangens jest odwrotnością tangensa.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) kotangens
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) funkcja trygonometryczna
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. tangens mrz, cotangensoida ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
n.łac. co- + tangensz + dotykający, styczny[1][2]
uwagi:
alternatywna pisownia: kotangens[3]
zobacz też: sinuscosinus (kosinus) • tangenscotangens (kotangens) • secans (sekans) • cosecans (kosekans)
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „cotangens” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Hasło „cotangens” w: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „kotangens” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.