szwaczka (język polski)
szwaczka (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈʃfaʧ̑ka], AS: [šfačka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kobieta zawodowo szyjąca w szwalni
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szwaczka szwaczki dopełniacz szwaczki szwaczek celownik szwaczce szwaczkom biernik szwaczkę szwaczki narzędnik szwaczką szwaczkami miejscownik szwaczce szwaczkach wołacz szwaczko szwaczki - przykłady:
- (1.1) Szwaczka miała palce pokłute igłami.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. szwalnia ż, szew m
- forma męska szwacz m
- przym. szwalniczy
- czas. szyć
- związki frazeologiczne:
- szwaczka od świętego Jacka
- etymologia:
- uwagi:
- por. krawcowa
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) seamstress
- duński: (1.1) syerske w
- hiszpański: (1.1) costurera ż
- norweski (bokmål): (1.1) syerske m/ż, sydame m/ż
- norweski (nynorsk): (1.1) syerske ż, sydame ż
- nowogrecki: (1.1) ράφτρα ż, ασπρορουχού ż
- ukraiński: (1.1) швачка ż
- wilamowski: (1.1) nyteryn ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.