szmira (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈʃmʲira], AS: [šmʹira], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) coś o niskiej lub żadnej wartości artystycznej, np.: utwór literacki, przedstawienie teatralne, obraz
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szmira szmiry dopełniacz szmiry szmir celownik szmirze szmirom biernik szmirę szmiry narzędnik szmirą szmirami miejscownik szmirze szmirach wołacz szmiro szmiry - przykłady:
- (1.1) Ten obraz to zwykła szmira.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) jarmarczna szmira
- synonimy:
- (1.1) tandeta, kicz, chała, gniot, ramota
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. szmirowatość ż
- przym. szmirowaty
- przysł. szmirowato
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Schmiere → smar, maź, tłusty brud, t. podrzędny teatr[1][2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) trash
- hiszpański: (1.1) chabacanada ż, chabacanería ż, kitsch m, cursilada ż
- niemiecki: (1.1) Schund m, (przedstawienie teatralne) Schmiere ż
- rosyjski: (1.1) стряпня ż
- włoski: (1.1) kitsch
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑
Hasło „Schmiere” w: Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache, Berlin-Brandenburgische Akademie der Wissenschaften.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.