gniot (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ɟɲɔt], AS: [ǵńot], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub pot. męskozwierzęcy[1]
- (1.1) pot. nieudana praca, dzieło rąk
- (1.2) pot. nieudane bądź źle upieczone pieczywo[2]
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik gniot gnioty dopełniacz gniotu / gniota gniotów celownik gniotowi gniotom biernik gniot / gniota gnioty narzędnik gniotem gniotami miejscownik gniocie gniotach wołacz gniocie gnioty - przykłady:
- (1.1) To ma być wypracowanie? To największy twój gniot jak do tej pory!
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) bubel, byle co, bzdury, chała, flaki, słabizna, szmira
- (1.2) gnieciuch, zakalec
- antonimy:
- (1.1) dzieło, majstersztyk
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. gniecenie n, nagniatanie n, gnieciuch mrz, gniocik mrz
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) trash
- źródła:
- ↑ Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.