szafir (język polski)
szafir (1.3) |
- wymowa:
- IPA: [ˈʃafʲir], AS: [šafʹir], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) miner. niebieska odmiana korundu; zob. też szafir w Wikipedii
- (1.2) jubil. kamień szlachetny oszlifowany z szafiru (1.1) mineralnego
- (1.3) książk. intensywny kolor ciemnoniebieski
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szafir szafiry dopełniacz szafiru / szafira szafirów celownik szafirowi szafirom biernik szafir szafiry narzędnik szafirem szafirami miejscownik szafirze szafirach wołacz szafirze szafiry - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) pierścionek z szafirem
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) korund
- (1.2) kamień szlachetny
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zdrobn. szafirek
- przym. szafirowy
- przysł. szafirowo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) niem. Saphir[1] z łac. sappirus z gr. σάπφειρος z hebr. ספיר
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) sapphire; (1.2) sapphire
- arabski: (1.1-2) ياقوت, صفير
- baskijski: (1.1) zafiro; (1.2) zafiro
- białoruski: (1.2) сапфір m
- bułgarski: (1.1) сапфир m; (1.2) сапфир m
- czeski: (1.1) safír
- dzongkha: (1.1) ཨིན་དྲ་ནཱི་ལ
- esperanto: (1.1) safiro; (1.2) safiro
- francuski: (1.1) saphir m; (1.2) saphir m
- friulski: (1.1) zafîr m
- hiszpański: (1.1) zafiro m; (1.2) zafiro m
- kataloński: (1.1) safir m; (1.2) safir m
- niemiecki: (1.1) Saphir m; (1.2) Saphir m
- nowogrecki: (1.1) ζαφείρι n; (1.2) ζαφείρι n
- tybetański: (1.1) ཨིན་དྲ་ནཱི་ལ
- ukraiński: (1.1) сапфір m; (1.2) сапфір m
- włoski: (1.1) zaffiro m; (1.2) zaffiro m
- źródła:
- ↑ Hasło „szafir” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.