superlatywy (język polski)
- wymowa:
- podział przy przenoszeniu wyrazu: su•per•la•ty•wy
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
rzeczownik, forma fleksyjna
- (2.1) lm od: superlatyw
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba mnoga mianownik superlatywy dopełniacz superlatywów celownik superlatywom biernik superlatywy narzędnik superlatywami miejscownik superlatywach wołacz superlatywy - przykłady:
- (1.1) Wypowiadając się o nim w samych superlatywach, wpłynął na decyzję rady.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. superlatyw mrz
- przym. superlatywny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. superlatyw + -y
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.