starczowzroczność (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. wada wzroku polegająca na niewyraźnym widzeniu na bliskie odległości spowodowanym zmniejszoną zdolnością akomodacji oka, zwykle wynikającą ze starzenia się; zob. też starczowzroczność w Wikipedii
odmiana:
(1.1) blm,
przykłady:
(1.1) Osoby, które decydują się na chirurgiczny zabieg korekcji starczowzroczności to przeważnie ludzie żyjący bardzo aktywnie, uprawiający sporty lub wykonujący określony zawód, np. aktora[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) prezbiopia
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. starczowzroczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. starczowzroczny + -ość
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) presbyopia
  • baskijski: (1.1) presbizia
  • duński: (1.1) gammelmandssyn n, gammelsyn n, alderssyn n
  • francuski: (1.1) presbytie ż, presbyopie ż
  • hiszpański: (1.1) presbicia ż, vista cansada ż
  • niemiecki: (1.1) Alterssichtigkeit ż, Presbyopie ż
  • norweski (bokmål): (1.1) gammelmannssyn n, gammalmannssyn n
  • nowogrecki: (1.1) πρεσβυωπία ż
  • portugalski: (1.1) presbiopia ż
  • rosyjski: (1.1) пресбио́пия ż
  • rumuński: (1.1) prezbitism n
  • słowacki: (1.1) presbyopia ż
  • ukraiński: (1.1) пресбіо́пія ż
  • włoski: (1.1) presbiopia ż
źródła:
  1. Dorota Dejmek, Czytaj bez okularów, „Dziennik Polski”, 2008-11-29, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.