stłuczka (język polski)
stłuczka (1.2)
- wymowa:
- IPA: [ˈstwuʧ̑ka], AS: [stu̯učka]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) szklane pozostałości po stłuczonych przedmiotach
- (1.2) pot. niegroźny wypadek, zazwyczaj samochodowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik stłuczka dopełniacz stłuczki celownik stłuczce biernik stłuczkę narzędnik stłuczką miejscownik stłuczce wołacz stłuczko - (1.2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik stłuczka stłuczki dopełniacz stłuczki stłuczek celownik stłuczce stłuczkom biernik stłuczkę stłuczki narzędnik stłuczką stłuczkami miejscownik stłuczce stłuczkach wołacz stłuczko stłuczki - przykłady:
- (1.1) Stłuczkę szklaną można przetopić w hucie i ponownie wykorzystać.
- (1.2) Po tej stłuczce nigdy już nie wsiadła na motor.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) tłuczka
- (1.2) kraksa, kolizja; pot. dzwon
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. stłuc dk.
- rzecz. tłuczeń mrz
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kolizja
- duński: (1.1) glasaffald w
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.