stöt (język szwedzki)

stöt (1.6): mortelstöt

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) uderzenie^[1]

(1.2) porażenie prądem^[1]

(1.3) przen. wstrząs, porażenie^[1]

(1.4) pot. włamanie, rabunek, skok^[1]

(1.5) sport. podrzut (technika podnoszenia ciężarów)^[1]

(1.6) narzędzie wydłużony przedmiot służący do uderzania, tłuczek (np. w moździerzu), bijak (np. w maselnicy)^[2]

(1.7) pot. obraź. stary dziwak, ramol, pryk, stary piernik^[1]

odmiana:

(1) en stöt, stöten, stötar, stötarna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) elektrisk stöt → porażenie prądem

(1.7) en gammal stöt → stary piernik

synonimy:

(1.2) elstöt

(1.4) inbrott, rån, kupp

(1.7) stofil, gubbstrutt

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.6) mortelstöt, potatisstöt, smörstöt

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. stöta, stöta sig

związki frazeologiczne:

złożenie rzeczownikowe stötdämpare, stötfångare, stötvåg • stötesten • bakstöt, dödsstöt, framstöt, hornstöt, mortelstöt, potatisstöt, smörstöt, strömstöt, trumpetstöt

fraza rzeczownikowa sista stöten

fraza czasownikowa ta stöten • ta emot första stöten • sätta in en stöt • vara i stöten • vara ur stöten

fraza przysłówkowa i stöten

etymologia:

uwagi:

por. elchock • elektrochock

zobacz też: stöt • knuff • puff • skuff • törn • slag • dunk • duns • smäll • smocka • snyting • råsop (rodzaje uderzeń)

źródła: