stójka (język polski)

stójka (1.1)
stójka (1.4)
wymowa:
IPA: [ˈstujka], AS: [stui ̯ka]
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kraw. stojący kołnierzyk
(1.2) kraw. dolna część kołnierzyka koszuli męskiej przylegająca do szyi[1]
(1.3) kara wielogodzinnego stania bez ruchu w obozach i łagrach[1]
(1.4) sport. w gimnastyce: stanie na rękach, na głowie, na barkach itp.[1]
(1.5) sport. w zapasach: pozycja, w której zawodnik dotyka maty tylko stopami[1]
(1.6) łow. zatrzymanie się w bezruchu psa myśliwskiego przed zwietrzoną zwierzyną[1]
(1.7) łow. nagłe zatrzymanie się zwierzyny podczas ucieczki[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. stanie n, postój m, stójkowy m
czas. stać
przym. stójkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 3 4 5 6 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „stójka” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.