skrzypek (język polski)

skrzypek (1.1)
wymowa:
, IPA: [ˈskʃɨpɛk], AS: [skšypek], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) muz. osoba grająca na skrzypcach

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) bot. lud. lepnica rozdęta[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Ależ ten skrzypek okropnie fałszuje!
składnia:
kolokacje:
(1.1) skrzypek gra / grywa / rzępoliznakomity / wybitny skrzypek • polski / niemiecki / rosyjski skrzypek
synonimy:
(1.1) skrzypce
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) instrumentalista
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. skrzypce nmos, skrzypki nmos, skrzypeczki nmos, skrzyp m, skrzypienie n
forma żeńska skrzypaczka ż
czas. skrzypieć, skrzypać, skrzypnąć
przym. skrzypcowy
wykrz. skrzyp
związki frazeologiczne:
pierwszy skrzypek
etymologia:
(1.1) pol. skrzypce + -ek
uwagi:
tłumaczenia:
(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: lepnica rozdęta
źródła:
  1. Łukasz Łuczaj, Dziko rosnące rośliny jadalne użytkowane w Polsce od połowy XIX w. do czasów współczesnych, „Etnobiologia polska”, vol. 1/2011, s. 85.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.