skater (język polski)
- wymowa:
- (spolszczona) ‹skejter›
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) sport. osoba jeżdżąca na deskorolce[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik skater skaterzy dopełniacz skatera skaterów celownik skaterowi skaterom biernik skatera skaterów narzędnik skaterem skaterami miejscownik skaterze skaterach wołacz skaterze skaterzy depr. M. i W. lm: (te) skatery[2] - przykłady:
- (1.1) Strażnik wlepił skaterowi mandat za zniszczenie poręczy.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) deskorolkarz, deskorolkowicz, deskorolkowiec, skateboardzista, skejt
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) deskarz
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. skejt mos, skating mrz
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ang. skater
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: skateboardzista
- źródła:
- ↑ Hasło „skater” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
- ↑ Hasło „skater” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
skater (język angielski)
rzeczownik policzalny
- (1.1) sport. łyżwiarz, łyżwiarka
- (1.2) sport. wrotkarz, wrotkarka
- (1.3) sport. skateboardzista, skater
- odmiana:
- (1) lp skater; lm skaters
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. skate, skating
- czas. skate
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ang. skate + -er[1]
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Bogusław Dunaj, Elementy obce w najnowszej leksyce polskiej.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.