shout (język angielski)

wymowa:
bryt. IPA: /ʃaʊt/, SAMPA: /SaUt/
kanad. IPA: /ʃʌʊt/
wymowa amerykańska
wymowa australijska
znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) krzyk
(1.2) okrzyk

czasownik

(2.1) krzyczeć
odmiana:
(1) lp shout; lm shouts
(2) shout, shouted, shouted, shouts, shouting
przykłady:
(1.1) She heard a shout and stopped.Usłyszała krzyk i zatrzymała się.
(1.2) The decision was greeted with shouts of protest from the opposition.Decyzja została przyjęta okrzykami protestu ze strony opozycji.
(2.1) You don't have to shout at me.Nie musisz na mnie krzyczeć.
(2.1) Andrew rushed out of the house, shouting with fear.Andrzej wybiegł z domu krzycząc ze strachu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.