serenitas (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pogoda[1]
- odmiana:
- (1.1) serenitas, ~atis (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik serenitas serenitatēs dopełniacz serenitatis serenitatum celownik serenitatī serenitatibus biernik serenitatem serenitatēs ablatyw serenitate serenitatibus wołacz serenitas serenitatēs - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) serenitas fortunae → uśmiech losu • Serenitas Vestra → Wasza Dostojność
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. sereno
- rzecz. Serena ż, Serenopolis ż, serenum n
- przym. serenus
- przysł. serene
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. serenus
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 621.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.