sławojka (język polski)
sławojka (1.1)
- wymowa:
- IPA: [swaˈvɔjka], AS: [su̯avoi ̯ka]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pot. iron. drewniana ubikacja na podwórzu; zob. też sławojka w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sławojka sławojki dopełniacz sławojki sławojek celownik sławojce sławojkom biernik sławojkę sławojki narzędnik sławojką sławojkami miejscownik sławojce sławojkach wołacz sławojko sławojki - przykłady:
- (1.1) U moich dziadków do niedawna chodziło się do sławojki.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) wychodek, wygódka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- od drugiego imienia premiera, a wcześniej ministra spraw wewnętrznych Felicjana Sławoja Składkowskiego, który rozporządzeniem nakazał ich budowę na wsi, co miało odwieść chłopstwo od niehigienicznego „chodzenia za stodołę”[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- rosyjski: (1.1) сортир m
- źródła:
- ↑ Władysław Kopaliński, Słownik eponimów czyli wyrazów odimiennych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996, ISBN 83-01-11978-0, s. 247.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.