rzeźwy (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik jakościowy
- (1.1) książk. przyjemnie chłodny
- (1.2) książk. pełen energii, gotowy do działania
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik rzeźwy rzeźwa rzeźwe rzeźwi rzeźwe dopełniacz rzeźwego rzeźwej rzeźwego rzeźwych celownik rzeźwemu rzeźwej rzeźwemu rzeźwym biernik rzeźwego rzeźwy rzeźwą rzeźwe rzeźwych rzeźwe narzędnik rzeźwym rzeźwą rzeźwym rzeźwymi miejscownik rzeźwym rzeźwej rzeźwym rzeźwych wołacz rzeźwy rzeźwa rzeźwe rzeźwi rzeźwe stopień wyższy rzeźwiejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik rzeźwiejszy rzeźwiejsza rzeźwiejsze rzeźwiejsi rzeźwiejsze dopełniacz rzeźwiejszego rzeźwiejszej rzeźwiejszego rzeźwiejszych celownik rzeźwiejszemu rzeźwiejszej rzeźwiejszemu rzeźwiejszym biernik rzeźwiejszego rzeźwiejszy rzeźwiejszą rzeźwiejsze rzeźwiejszych rzeźwiejsze narzędnik rzeźwiejszym rzeźwiejszą rzeźwiejszym rzeźwiejszymi miejscownik rzeźwiejszym rzeźwiejszej rzeźwiejszym rzeźwiejszych wołacz rzeźwiejszy rzeźwiejsza rzeźwiejsze rzeźwiejsi rzeźwiejsze stopień najwyższy najrzeźwiejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najrzeźwiejszy najrzeźwiejsza najrzeźwiejsze najrzeźwiejsi najrzeźwiejsze dopełniacz najrzeźwiejszego najrzeźwiejszej najrzeźwiejszego najrzeźwiejszych celownik najrzeźwiejszemu najrzeźwiejszej najrzeźwiejszemu najrzeźwiejszym biernik najrzeźwiejszego najrzeźwiejszy najrzeźwiejszą najrzeźwiejsze najrzeźwiejszych najrzeźwiejsze narzędnik najrzeźwiejszym najrzeźwiejszą najrzeźwiejszym najrzeźwiejszymi miejscownik najrzeźwiejszym najrzeźwiejszej najrzeźwiejszym najrzeźwiejszych wołacz najrzeźwiejszy najrzeźwiejsza najrzeźwiejsze najrzeźwiejsi najrzeźwiejsze - przykłady:
- (1.1) Powietrze było rzeźwe, lecz dzień zapowiadał się gorący[1].
- (1.2) Nazajutrz podniósł się wyspany, rzeźwy i wesoły[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rzeźwość ż
- czas. orzeźwiać ndk., orzeźwić dk., rzeźwić ndk.
- przym. rzeźwo
- przysł. rzeźwiąco
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- dial. prasł. *rězvъ → przenikliwy, energiczny, orzeźwiający < prasł. *rězati → przecinać[3]
- por. pol. rześki, pol. rzezać
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Zofia Kossak, Błogosławiona wina, 1953, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Władysław Reymont, Rok 1794, 1918, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑
Hasło „rzeźwy” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.