rymować (język polski)

wymowa:
IPA: [rɨ̃ˈmɔvaʨ̑], AS: [rỹmovać], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

czasownik

(1.1) tworzyć rymy

czasownik zwrotny rymować się

(2.1) o słowach: tworzyć rym z innymi słowami
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
(2.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Rymuję po polsku, bo nie jestem z Waszyngtonu, Londynu, Rzymu czy znad Balatonu (Kaliber 44 „Międzymiastowa”).
(2.1) Porządekrymuje się ze słowemobrządek”.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rym m, rymowanka ż, rymowanie n
związki frazeologiczne:
z prawdą nic się nie rymuje
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.