ruten (język polski)
ruten (1.1)
- wymowa:
- , IPA: [ˈrutɛ̃n], AS: [rutẽn], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Ru i liczbie atomowej 44; zob. też ruten w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ruten ruteny dopełniacz rutenu rutenów celownik rutenowi rutenom biernik ruten ruteny narzędnik rutenem rutenami miejscownik rutenie rutenach wołacz rutenie ruteny - przykłady:
- (1.1) Jakie właściwości chemiczne ma ruten?
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) symbol. Ru
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rutenizm mrz
- przym. rutenowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) łac. ruthenium: od nazwy własnej Ruthenia, którym to słowem określano w średniowiecznej łacinie Ruś; metal ten został znaleziony w pasmie górskim Uralu
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Pierwiastki chemiczne
- (1.1) Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1]. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego[2]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) rutenium
- albański: (1.1) ruten
- angielski: (1.1) ruthenium
- arabski: (1.1) روثينيوم
- baskijski: (1.1) rutenio
- białoruski: (1.1) рутэній m
- białoruski (taraszkiewica): (1.1) рутэн m
- bośniacki: (1.1) rutenij
- bretoński: (1.1) ruteniom
- bułgarski: (1.1) рутений m
- chiński standardowy: (1.1) 钌, 釕
- chorwacki: (1.1) rutenij
- czeski: (1.1) ruthenium
- duński: (1.1) ruthenium n
- esperanto: (1.1) rutenio
- estoński: (1.1) ruteenium
- farerski: (1.1) ruthenium
- fiński: (1.1) rutenium
- francuski: (1.1) ruthénium m
- friulski: (1.1) ruteni
- fryzyjski: (1.1) ruthenium
- galicyjski: (1.1) rutenio
- gruziński: (1.1) რუთენიუმი
- hebrajski: (1.1) רותניום
- hiszpański: (1.1) rutenio m
- interlingua: (1.1) ruthenium
- irlandzki: (1.1) ruitéiniam
- islandzki: (1.1) rúten
- japoński: (1.1) ルテニウム
- jidysz: (1.1) רוטעניום m (rutenjum)
- kaszmirski: (1.1) ruten
- kataloński: (1.1) ruteni
- kornijski: (1.1) ruthenyum
- litewski: (1.1) rutenis
- luksemburski: (1.1) ruthenium
- łaciński: (1.1) ruthenium n
- łotewski: (1.1) rutēnijs
- macedoński: (1.1) рутениум
- malajski: (1.1) rutenium
- maltański: (1.1) rutinjum
- manx: (1.1) rutainium
- mongolski: (1.1) рутени
- niderlandzki: (1.1) ruthenium n
- niemiecki: (1.1) Ruthenium n
- norweski (bokmål): (1.1) ruthenium n
- norweski (nynorsk): (1.1) ruthenium n
- nowogrecki: (1.1) ρουθήνιο n
- ormiański: (1.1) ruteniumu
- rosyjski: (1.1) рутений m
- rumuński: (1.1) ruteniu n
- serbski: (1.1) рутенијум
- słowacki: (1.1) ruténium
- słoweński: (1.1) rutenij
- szkocki: (1.1) ruitèiniam
- szwedzki: (1.1) rutenium
- tadżycki: (1.1) ruteni'
- tajski: (1.1) รูทีเนียม
- turecki: (1.1) rutenyum
- ukraiński: (1.1) рутеній m
- uzbecki: (1.1) рутений
- volapük: (1.1) rutenin
- walijski: (1.1) rwtheniwm
- węgierski: (1.1) ruténium
- wietnamski: (1.1) ruteni
- włoski: (1.1) rutenio m
- źródła:
- ↑
Hasło „ruten” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online. - ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
ruten (język szwedzki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) hist. Rusin
czasownik, forma fleksyjna
- (2.1) imiesłów przeszły bierny (perfektparticip) od ryta
- odmiana:
- (1.1) lp en ruten, rutenen lm rutener, rutenerna
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- nie mylić z: rutten → zgniły
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.