rutenizm (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ruˈtɛ̃ɲism̥], AS: [rutẽńism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) jęz. wyraz, zwrot, forma gramatyczna zapożyczona do jakiegoś języka z języków ruskich, zwłaszcza z języka ukraińskiego[1]; zob. też rutenizm w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rutenizm rutenizmy dopełniacz rutenizmu rutenizmów celownik rutenizmowi rutenizmom biernik rutenizm rutenizmy narzędnik rutenizmem rutenizmami miejscownik rutenizmie[2] rutenizmach wołacz rutenizmie[2] rutenizmy - przykłady:
- (1.1) W dialektach kresowych jest dużo rusycyzmów lub rutenizmów.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) slawizm
- hiponimy:
- (1.1) białorusycyzm, ukrainizm
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rutenistyka ż, rutenista mos, rutenistka ż, rutenizacja ż, ruten mrz
- przym. rutenistyczny, ruteński
- czas. rutenizować
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) łac. ruthenus → ruski[1][3]
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Językoznawstwo
- tłumaczenia:
- źródła:
- 1 2
Hasło „rutenizm” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - 1 2 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
- ↑ Hasło „rutenizm” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.