ruchawka (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. rozruchy, zamieszki, społeczny niepokój
odmiana:
przykłady:
(1.1) Z Polakami trudno coś zrobić przemocą i siłą. W Polsce po wojnie wydarzyło się pięć ruchawek, podczas gdy w pozostałych krajach socjalistycznychcoś trzy cztery. Władza edukowała się dosyć szybko, wiedziała, jak podchodzić do ludzi; co przejdzie, a co nie[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ruch mrz, nieruchomość ż
czas. ruchać
przym. ruchomy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • hiszpański: (1.1) asonada ż, alboroto m, perturbación ż
źródła:
  1. Lech Falandysz, Przemysław Ćwikliński, Jacek Ziarno, Lech Falandysz: adwokat prezydenta, 1995, str. 108.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.