rokoko (język polski)

rokoko (1.1) w architekturze
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) hist. szt. nurt stylistyczny w sztuce i literaturze europejskiej XVIII wieku, odznaczający się asymetrią oraz motywami egzotycznymi, lekkością i dekoracyjnością form; zob. też rokoko w Wikipedii
odmiana:
(1.1) blm, lub nieodm., blm,
przykłady:
(1.1) Rozkwit rokoka nastąpił za Ludwika XV.
składnia:
kolokacje:
(1.1) wczesne / późne / styl rokoko
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. rokokowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. rococo < franc. rocaille
uwagi:
Nieodmieniane głównie w połączeniu ze słowem „styl”[1][2].
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „rokoko” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 639.
  2. Hasło „rokoko” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 974.

rokoko (język baskijski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) szt. rokoko
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

rokoko (język słowacki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) szt. archit. rokoko[1]
(1.2) rokokodzieła w stylu rokoko (1.1)[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. rokokový
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.