robić w trąbę (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈrɔbʲiʨ̑ ˈf‿trɔ̃mbɛ], AS: [robʹić f‿trõmbe], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.nazal.denazal.asynch. ą przyim. nie tw. syl.
znaczenia:

fraza czasownikowa przechodnia niedokonana

(1.1) pot. traktować kogoś niepoważnie, nieuczciwie, kpić z kogoś, narażać kogoś na drwiny[1]
odmiana:
(1.1) zob. robić, „w trąbę” nieodm.
przykłady:
(1.1) Szczególnie działał mu na nerwy mój ulubiony władca słowiański wczesnego średniowiecza, Bolesław Chrobry, a to zapewne z tej przyczyny, że doskonale radził sobie z Niemcami, do woli robiąc ich w trąbę[2].
składnia:
(1.1) robić + B. (kogoś) + w trąbę
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pot. robić w balona, robić balona, robić wariata, robić durnia, robić frajera, robić głupca, robić głupka, robić idiotę, robić jelenia, robić w bambusa, robić w jajo, robić w konia, robić z tata wariata
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
  • aspekt dokonany: zrobić w trąbę
  • zobacz też: Indeks związków frazeologicznych w języku polskim
tłumaczenia:
źródła:
  1. Słownik frazeologiczny PWN, red. Anna Kłosińska, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, ISBN 978-83-01-14481-4, s. 385.
  2. Jarosław Krawczyk, Trudną urodą, „Gazeta Wyborcza”, 1995-07-07, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.