rezurekcja (język polski)
rezurekcja (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˌrɛzuˈrɛkʦ̑ʲja], AS: [rezurekcʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) rel. uroczyste nabożeństwo wielkanocne z procesją, obwieszczające zmartwychwstanie Chrystusa; zob. też rezurekcja w Wikipedii
- (1.2) rel. rzad. zmartwychwstanie Chrystusa[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rezurekcja rezurekcje dopełniacz rezurekcji rezurekcji / przest. rezurekcyj[2] celownik rezurekcji rezurekcjom biernik rezurekcję rezurekcje narzędnik rezurekcją rezurekcjami miejscownik rezurekcji rezurekcjach wołacz rezurekcjo rezurekcje - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) Zmartwychwstanie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rezurekcjonista mos
- przym. rezurekcyjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. resurrectio → zmartwychwstanie[3]
- uwagi:
- nie mylić z: insurekcja
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Easter procession; (1.2) the Resurrection
- hiszpański: (1.2) Resurrección ż
- niemiecki: (1.1) Ostermesse ż; (1.2) Auferstehung ż
- rosyjski: (1.1) пасха́льное богослуже́ние n
- węgierski: (1.1) feltámadás
- źródła:
- ↑ Encyklopedia PWN
- ↑
Hasło „rezurekcja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online. - ↑ Hasło „rezurekcja” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.