rekonwalescent (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌrɛkɔ̃nvaˈlɛsʦ̑ɛ̃nt], AS: [rekõnvalescẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) med. pacjent powracający do zdrowia po przebytej chorobie
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rekonwalescent rekonwalescenci dopełniacz rekonwalescenta rekonwalescentów celownik rekonwalescentowi rekonwalescentom biernik rekonwalescenta rekonwalescentów narzędnik rekonwalescentem rekonwalescentami miejscownik rekonwalescencie rekonwalescentach wołacz rekonwalescencie rekonwalescenci - przykłady:
- (1.1) Michał jest na specjalnej diecie dla rekonwalescentów.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) książk. ozdrowieniec
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rekonwalescencja ż
- forma żeńska rekonwalescentka ż
- przym. rekonwalescencyjny, rekonwalescencki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Rekonvaleszent[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) convalescent
- bułgarski: (1.1) реконвалесцент m
- fiński: (1.1) toipilas
- hiszpański: (1.1) convaleciente m
- niemiecki: (1.1) Rekonvaleszent m
- rosyjski: (1.1) выздоравливающий m
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.