ozdrowieniec (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌɔzdrɔˈvʲjɛ̇̃ɲɛʦ̑], AS: [ozdrovʹi ̯ė̃ńec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• akc. pob.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) med. książk. osoba, która wraca do zdrowia po jakiejś chorobie[1][2]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ozdrowieniec ozdrowieńcy dopełniacz ozdrowieńca ozdrowieńców celownik ozdrowieńcowi ozdrowieńcom biernik ozdrowieńca ozdrowieńców narzędnik ozdrowieńcem ozdrowieńcami miejscownik ozdrowieńcu ozdrowieńcach wołacz ozdrowieńcze / ozdrowieńcu[2] ozdrowieńcy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) osocze ozdrowieńców
- synonimy:
- (1.1) rekonwalescent
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zdrowie n, zdrówko n, zdrowienie n, ozdrowienie n, wyzdrowienie n
- czas. zdrowieć ndk., ozdrowieć dk., wyzdrowieć dk.
- przym. zdrowy, ozdrowieńczy
- przysł. zdrowo, niezdrowo
- wykrz. zdrówko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- niemiecki: (1.1) Genesener m
- źródła:
- ↑
Hasło „ozdrowieniec” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - 1 2
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.