Genesener

Genesener (język niemiecki)

rzeczownik odprzymiotnikowy, rodzaj męski

(1.1) med. ozdrowieniec, wyleczony

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) zob. Genesene

odmiana:

(1.1)

przypadek	deklinacja	liczba pojedyncza	liczba mnoga
Nom.	słaba mieszana mocna	der Genesene ein Genesener Genesener	die Genesenen Genesenen Genesene
Gen.	słaba mieszana mocna	des Genesenen eines Genesenen Genesenen	der Genesenen Genesenen Genesener
Dat.	słaba mieszana mocna	dem Genesenen einem Genesenen Genesenem	den Genesenen Genesenen Genesenen
Akk.	słaba mieszana mocna	den Genesenen einen Genesenen Genesenen	die Genesenen Genesenen Genesene

(2.1) zob. Genesene

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Genesen n, Genesung ż, Genesender m, Genesende ż

forma żeńska Genesene ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.