przystań (język polski)

przystań (1.1)

przystań (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈpʃɨstãɲ], AS: [pšystãń], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) żegl. miejsce cumowania niewielkich jednostek pływających: łodzi, jachtów, kutrów; zob. też przystań (żeglarstwo) w Wikipedii

(1.2) przen. miejsce, w którym można znaleźć bezpieczeństwo i spokój

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 2. os. lp rozk. od: przystanąć

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	przystań	przystanie
dopełniacz	przystani	przystani
celownik	przystani	przystaniom
biernik	przystań	przystanie
narzędnik	przystanią	przystaniami
miejscownik	przystani	przystaniach
wołacz	przystani	przystanie

(2.1) zob. przystanąć

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) marina

(1.2) azyl, schronienie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. przystanek m, przystawanie n, przystanięcie n, Przystań ż

czas. przystawać ndk., przystanąć dk.

przym. przystaniowy, przystankowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zob. też przystań w Wikipedii

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) haven; (1.2) haven
• arabski: (1.1) مرفأ ż
• białoruski: (1.1) прыстань ż; (1.2) прыстанішча n
• estoński: (1.1) sada, väikesadam, jahisadam; (1.2) rahusadam
• hiszpański: (1.1) atracadero m; (1.2) refugio m, puerto m, asilo m, cobijo m
• nowogrecki: (1.1) προκυμαία ż; (1.2) λιμάνι n, καταφύγιο n, όαση ż
• szkocki gaelicki: (1.1) acarsaid ż
• ukraiński: (1.1) пристань ż; (1.2) пристань ż
• włoski: (1.1) porticciolo m

źródła: