przeliczać (język polski)

pielęgniarka przelicza (1.1) tabletki
wymowa:
IPA: [pʃɛˈlʲiʧ̑aʨ̑], AS: [pšelʹičać], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. przeliczyć)

(1.1) uważnie coś policzyć
(1.2) obliczyć coś zmieniając jednostki miary

czasownik zwrotny niedokonany przeliczać się (dk. przeliczyć się)

(2.1) mylić się w swoich planach lub założeniach
odmiana:
(1.1-2) koniugacja I
(2.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Koniec pracy! - ziewnął zakrywając sobie twarz i wyciągając pieniądze. - Reszta i specjalna premia… - Mrugnął do niej przeliczając banknoty[1].
(1.2) W poniższych obliczeniach występuje również sytuacja, gdy stopa dochodu w okresie inwestowania przeliczana jest na okres roku[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przeliczanie n, przeliczenie n, przelicznik m, przeliczalność ż
czas. przeliczyć, liczyć
przym. przeliczalny, przeliczeniowy, przelicznikowy, liczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. przeliczyć + -ać
uwagi:
tłumaczenia:
  • jidysz: (1.1) איבערציילן (ibercejln)
  • rosyjski: (1.1) пересчитывать; (1.2) пересчитывать
źródła:
  1. Marek Miller, Pierwszy milion czyli Cłopcy z Mielczarskiego : to było nieprawdopodobne, to piękne, to było coś, czego u nas jeszcze nie było, 1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Krzysztof Jajuga, Teresa Jajuga, Inwestycje : instrumenty finansowe, ryzyko finansowe, inżynieria finansowa, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.