przedszkolanka (język polski)
przedszkolanka (1.1) z przedszkolakami
- wymowa:
- IPA: [ˌpʃɛṭʃkɔˈlãnka], AS: [pšeṭškolãnka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• udziąs.• nazal.• -nk- • akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pot. nauczycielka przedszkola, wychowawczyni przedszkolna, wychowawczyni w przedszkolu[1][2]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik przedszkolanka przedszkolanki dopełniacz przedszkolanki przedszkolanek celownik przedszkolance przedszkolankom biernik przedszkolankę przedszkolanki narzędnik przedszkolanką przedszkolankami miejscownik przedszkolance przedszkolankach wołacz przedszkolanko przedszkolanki - przykłady:
- (1.1) Przedszkolanka kazała dzieciom umyć twarze.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) ofic. nauczycielka przedszkola; wychowawczyni przedszkola, wychowawczyni przedszkolna, wychowawczyni w przedszkolu
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) opiekunka
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) przedszkole
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. przedszkole n, przedszkolak m, przedszkolaczek m
- forma męska przedszkolanin m
- przym. przedszkolny, szkoleniowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: uwagi na temat męskiej formy –
Porada „przedszkolanka” w: Poradnia językowa PWN. - tłumaczenia:
- angielski: (1.1) kindergartener, kindergartner, pre-school teacher
- czeski: (1.1) učitelka mateřské školy ż
- duński: (1.1) børnehavepædagog w, børnehavepædagogmedhjælper w
- esperanto: (1.1) vartistino, infanistino
- hiszpański: (1.1) maestra ż de párvulos / de preescolar
- kaszubski: (1.1) dzecnô szkólniczka ż
- koreański: (1.1) 유치원 교사
- nowogrecki: (1.1) νηπιαγωγός ż
- rosyjski: (1.1) дошкольница ż, pot. воспитательница ż
- słowacki: (1.1) učiteľka materskej školy ż
- szwedzki: (1.1) förskolelärarinna w
- włoski: (1.1) maestra ż di scuola materna, maestra ż d'asilo
- źródła:
- ↑ Hasło „przedszkolanka” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑
Hasło „przedszkolanka” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.