prucki (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) związany z Prutem, dotyczący Prutu
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik prucki prucka pruckie pruccy pruckie dopełniacz pruckiego pruckiej pruckiego pruckich celownik pruckiemu pruckiej pruckiemu pruckim biernik pruckiego prucki prucką pruckie pruckich pruckie narzędnik pruckim prucką pruckim pruckimi miejscownik pruckim pruckiej pruckim pruckich wołacz prucki prucka pruckie pruccy pruckie nie stopniuje się - przykłady:
- (1.1) W czasie kampanii pruckiej znajdował się przy armii tureckiej, a wiosną 1712 roku raz jeszcze próbował przedrzeć się do Rzeczypospolitej, ale nie udało mu się na trwale zająć dziedzicznego Stanisławowa, choć w pierwszym impecie zajął miasto[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) hist. traktat/pokój prucki (1711 r.)
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Prut mrz
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Mirosław Nagielski, Hetmani Rzeczypospolitej Obojga Narodów, s. 315, wyd. Bellona, 1995.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.