prozelita (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) neofita, nawrócony
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik prozelita prozelici dopełniacz prozelity prozelitów celownik prozelicie prozelitom biernik prozelitę prozelitów narzędnik prozelitą prozelitami miejscownik prozelicie prozelitach wołacz prozelito prozelici depr. M. i W. lm: (te) prozelity - przykłady:
- (1.1) Filip Apostoł ochrzcił prozelitę etiopskiego, urzędnika królowej etiopskiej Kandaki.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. prozelityzm mrz, prozelityczność ż, prozelickość ż
- przym. prozelicki, prozelityczny
- przysł. prozelicko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. proselytus < gr. προσήλυτος
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) proselyte
- baskijski: (1.1) proselito
- bułgarski: (1.1) прозелит m
- francuski: (1.1) prosélyte m
- hiszpański: (1.1) prosélito m
- łaciński: (1.1) proselytus m
- węgierski: (1.1) prozelita
- włoski: (1.1) proselito m
- źródła:
- ↑ Pius Czesław Bosak, Słownik postaci Nowego Testamentu, str. 260, Pessano 1995, ISBN 88-86242-01-8
prozelita (język węgierski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) prozelita
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. proselytus < gr. προσήλυτος
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.