neofita (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) człowiek, który zmienił wyznanie na inne
- (1.2) nowy, żarliwy wyznawca jakiejś doktryny, nauki lub ideologii[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik neofita neofici dopełniacz neofity neofitów celownik neoficie neofitom biernik neofitę neofitów narzędnik neofitą neofitami miejscownik neoficie neofitach wołacz neofito neofici - przykłady:
- (1.2) I tak jeszcze w dalszym ciągu księga ta wyjawiała tyle, ile wolno było wiedzieć neoficie (…)[2]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1-2) żarliwość neofity
- synonimy:
- (1.2) prozelita
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) konwertyta, przechrzta
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. neofityzm m, neofictwo n
- forma żeńska neofitka ż
- przym. neoficki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) neophyte
- białoruski: (1.1) неафіт m; (1.2) неафіт m
- rosyjski: (1.1) неофит m; (1.2) неофит m
- ukraiński: (1.1) неофіт m; (1.2) неофіт m
- źródła:
- ↑
Hasło „neofita” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ W. B. Yeats, Rosa alchemica
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.