nawrócić (język polski)

wymowa:
​
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. nawracać)

(1.1) skierować na poprzednią drogę, w uprzednie miejsce
(1.2) rel. pobudzić wiarę przez przyjęcie nowej religii lub poprzez powrót do życia zgodnego z zasadami swojej wiary

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. nawracać)

(2.1) zmienić kierunek na poprzedni

czasownik zwrotny dokonany nawrócić się (ndk. nawracać się)

(3.1) rel. pobudzić własną wiarę przez przyjęcie nowej religii lub poprzez powrót do życia zgodnego z zasadami swojej wiary; stać się religijnym
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nawracanie n, nawrócenie n, nawrót mrz, nawrócony mos
czas. nawracać ndk.
przym. nawracający, nawrotowy, nawrócony
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: nawracać
(2.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: nawracać się
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.