nawrócony (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od czasownika: nawrócić

przymiotnik

(2.1) wyznający nową wiarę

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(3.1) mężczyzna wyznający nową wiarę lub ponownie wierzący
odmiana:
(2.1)
(3.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nawracanie n, nawrócenie n
czas. nawracać ndk., nawrócić dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. nawrócić
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „nawrócony” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.