profanacja (język polski)
profanacja (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˌprɔfãˈnaʦ̑ʲja], AS: [profãnacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) znieważenie rzeczy lub miejsca otaczanych powszechnym szacunkiem; zbezczeszczenie czegoś
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik profanacja profanacje dopełniacz profanacji profanacji / przest. profanacyj[1] celownik profanacji profanacjom biernik profanację profanacje narzędnik profanacją profanacjami miejscownik profanacji profanacjach wołacz profanacjo profanacje - przykłady:
- (1.1) Profanacja świętego drzewa rozeźliła kapłanów.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) zbezczeszczenie, znieważenie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. profanator m, profanatorka ż, profan m, profanowanie n, sprofanowanie n
- czas. profanować ndk., sprofanować dk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- z łac. profanatio
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) profanation, desecration
- duński: (1.1) profanation w, blasfemi w
- hiszpański: (1.1) profanación ż
- niemiecki: (1.1) Entweihung ż
- nowogrecki: (1.1) σύληση ż
- ukraiński: (1.1) профанація ż
- źródła:
- ↑
Hasło „profanacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.