predestynacja (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌprɛdɛstɨ̃ˈnaʦ̑ʲja], AS: [predestỹnacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) przeznaczenie, los, który jest przeznaczony z góry
- (1.2) filoz. przekonanie, że los człowieka (jego potępienie lub zbawienie) jest przesądzony w momencie urodzenia
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik predestynacja predestynacje dopełniacz predestynacji predestynacji / przest. predestynacyj[1] celownik predestynacji predestynacjom biernik predestynację predestynacje narzędnik predestynacją predestynacjami miejscownik predestynacji predestynacjach wołacz predestynacjo predestynacje - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) fatum
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. predestynować ndk.
- przym. predestynacyjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. praedestinatio z łac. praedestinare
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „predestynacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.