popędzić kota (język polski)
- wymowa:
- IPA: [pɔˈpɛ̃ɲʥ̑iʨ̑ ˈkɔta], AS: [popẽńʒ́ić kota], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę
-
- znaczenia:
fraza czasownikowa
- (1.1) pot. zmusić kogoś do wysiłku, do zrobienia czegoś[1]
- (1.2) pot. wyrzucić, przepędzić kogoś z jakiegoś miejsca[1]
- (1.3) pot. postraszyć kogoś, dokuczyć, dopiec mu[2]
- odmiana:
- (1.1-3) zob. popędzić, „kota” nieodm.
- przykłady:
- (1.1) Co i rusz zaglądał na budowę sprawdzić, czy nie potrzeba tam jego pomocy; wieczorami zjawiał się z butelką i siedział do późna. Nie mogłem mu popędzić kota, bo Renia pozostawała nieugięta w tej sprawie[3].
- składnia:
- (1.1-3) popędzić + C. (komuś) + kota
- kolokacje:
- synonimy:
- (1) pogonić kota
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pogonić kota
- źródła:
- 1 2 Słownik frazeologiczny PWN, red. Anna Kłosińska, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, ISBN 978-83-01-14481-4, s. 167.
- ↑ Stanisław Bąba, Jarosław Liberek, Słownik frazeologiczny współczesnej polszczyzny, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002, ISBN 83-01-13696-0, s. 306.
- ↑ Mariusz Ziomecki, Lato nieśmiertelnych, 2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.