poniewierka (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) książk. ubogie, nędzne życie pełne niewygód, niepewne, tułacze
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik poniewierka dopełniacz poniewierki celownik poniewierce biernik poniewierkę narzędnik poniewierką miejscownik poniewierce wołacz poniewierko - przykłady:
- (1.1) Obaj starsi bracia: i Jan, i Józef, wrócili z wojny zdrowi na ciele, ale z duszami wykoślawionymi od wojennej poniewierki[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) tułaczka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. poniewierać (się)
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Monika Piątkowska, Krakowska żałoba, 2006, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.