poliptyk (język polski)

poliptyk (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) szt. praca artystyczna składająca się z wielu części tworzących jedno dzieło, w szczególności typ wieloczęściowej nastawy ołtarzowej charakterystyczny dla późnego gotyku; zob. też poliptyk w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) dzieło
hiponimy:
(1.1) dyptyk, tryptyk, kwadryptyk (tetraptyk), pentaptyk, heksaptyk, heptaptyk, octaptyk
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) gr. πολύπτυχος < gr. πολύς + πτυχή
uwagi:
zobacz też: dyptyktryptyk • kwadryptyk • pentaptyk • heksaptyk • heptaptyk • octaptyk • poliptyk
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) polyptych
  • czeski: (1.1) polyptych m
  • esperanto: (1.1) poliptiko
  • fiński: (1.1) polyptyykki
  • francuski: (1.1) polyptyque
  • hiszpański: (1.1) políptico m
  • kataloński: (1.1) políptic
  • litewski: (1.1) poliptikas
  • niderlandzki: (1.1) polyptiek
  • niemiecki: (1.1) Polyptychon
  • nowogrecki: (1.1) πολύπτυχο n
  • portugalski: (1.1) políptico m
  • szwedzki: (1.1) polyptyk
  • turecki: (1.1) poliptik
  • włoski: (1.1) polittico m
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.