tryptyk (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈtrɨptɨk], AS: [tryptyk]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) szt. dzieło (malarskie, literackie, rzeźbiarskie, filmowe itp.) składające się z trzech części; zob. też tryptyk w Wikipedii
- (1.2) trójdzielna nastawa ołtarzowa
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik tryptyk tryptyki dopełniacz tryptyku tryptyków celownik tryptykowi tryptykom biernik tryptyk tryptyki narzędnik tryptykiem tryptykami miejscownik tryptyku tryptykach wołacz tryptyku tryptyki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) trylogia (w odniesieniu do dzieł literackich i filmowych)
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. tryptykowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: dyptyk • tryptyk • pentaptyk • poliptyk
- tłumaczenia:
- bułgarski: (1.1) триптих m
- esperanto: (1.1) triptiko
- hiszpański: (1.1) tríptico m; (1.2) tríptico m
- nowogrecki: (1.1) τρίπτυχο n; (1.2) τρίπτυχο n
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.