pokłosie (język polski)
pokłosie (1.2)
- wymowa:
- IPA: [pɔˈkwɔɕɛ], AS: [poku̯ośe], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) kłosy zboża, które pozostały po żniwach na ściernisku[1]
- (1.2) czynność zbierania kłosów po żeńcach[1]
- (1.3) przen. książk. skutek czyjegoś działania[2]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pokłosie pokłosia dopełniacz pokłosia pokłosi celownik pokłosiu pokłosiom biernik pokłosie pokłosia narzędnik pokłosiem pokłosiami miejscownik pokłosiu pokłosiach wołacz pokłosie pokłosia - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) zbierać pokłosie
- (1.3) zbierać po kimś pokłosie → korzystać z ostatków[1] • być / stać się pokłosiem czegoś
- synonimy:
- (1.3) efekt, rezultat, wynik, następstwo, konsekwencja, żniwo, plon, owoc
- antonimy:
- (1.1) żniwo, plon
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pokłosowanie n, pokłoszenie n, pokłośnica ż, pokłośny m, kłos m, kłosek m, kłosie n, kłosownica ż, kłośnica ż
- czas. pokłosować, pokłosić
- przym. pokłośny, kłosowy, pokłosiowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. po + kłos
- (1.2-3) od (1.1)
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) gleanings; (1.3) outcome, result, aftermath
- esperanto: (1.3) rezulto, rezultato
- niemiecki: (1.2) Ährenlese ż, Nachlese ż; (1.3) Früchte lm
- rosyjski: (1.1) остатки жатвы lm
- źródła:
- 1 2 3
Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. IV: P-Prożyszcze, Warszawa 1900–1927, s. 499. - ↑ Hasło „pokłosie” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.