pociot (język polski)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) daw. mąż ciotki[1]
- (1.2) daw. czarownik lub czarownica[2]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pociot[3] pociotowie dopełniacz pociota pociotów celownik pociotowi pociotom biernik pociota pociotów narzędnik pociotem pociotami miejscownik pociocie pociotach wołacz pociocie pociotowie depr. M. i W. lm: (te) pocioty - przykłady:
- (1.1) Według niektórych źródeł mąż cioty macierzystej to był naciot, a mąż cioty ojczystej – pociot.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) daw. naciot
- antonimy:
- (1.1) ciotka; bratanek, bratanica, siostrzeniec, siostrzenica, pociotek, pociotka
- hiperonimy:
- (1.1) powinowaty
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ciota ż, naciot m, pociotek m, pociotka ż, ciotka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. ciota
- uwagi:
- ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Grzegorz Jagodziński, Stopnie pokrewieństwa i powinowactwa.
- ↑ Słownik języka polskiego, red. A. Karłowicz, A. Kryński i W. Niedźwiedzki, Warszawa 1904, T.IV, s.332 http://ebuw.uw.edu.pl/dlibra/publication?id=254
- ↑
Hasło „pociot” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.