pochodnik (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) gram. przypadek gramatyczny wyrażający odchodzenie i oddzielanie się od czegoś, a w łacinie spełniający także inne role, m.in. narzędnika i miejscownika; zob. też ablatyw w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pochodnik pochodniki dopełniacz pochodnika pochodników celownik pochodnikowi pochodnikom biernik pochodnik pochodniki narzędnik pochodnikiem pochodnikami miejscownik pochodniku pochodnikach wołacz pochodniku pochodniki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) ablatyw, ablativus, ablatiwus, częściowo narzędnik
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) przypadek gramatyczny
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. pochodzić + -nik
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ablatyw
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.