ablativus (język polski)
- wymowa:
- ‹ablatiwus›, IPA: [ˌablaˈtʲivus], AS: [ablatʹivus], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
- podział przy przenoszeniu wyrazu: ab•la•ti•vus[1]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) gram. zob. ablatyw
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ablativus ablativy dopełniacz ablativu ablativów celownik ablativowi ablativom biernik ablativus ablativy narzędnik ablativem ablativami miejscownik ablativie ablativach wołacz ablativie ablativy - przykłady:
- (1.1) Czytałam artykuł naukowy na temat ablativu.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) forma w ablativie
- synonimy:
- (1.1) ablatyw; war. ablatiwus
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) przypadek gramatyczny
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ablatyw mrz
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. ablativus[2]
- uwagi:
- Dawniej w polskiej terminologii językoznawczej obowiązywały terminy łacińskie[2].
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ablatyw
- źródła:
- ↑ Hasło „ablativus” w: Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny, red. Jerzy Podracki, Horyzont, Warszawa 2001, ISBN 83-7311-161-1, s. 2.
- 1 2
Porada „nazwy przypadków” w: Poradnia językowa PWN.
ablativus (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) gram. ablatyw, przypadek określający źródło czynności (pytania: od kogo? od czego?)
- odmiana:
- (1.1) ablativus, ablativi (deklinacja II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ablativus ablativī dopełniacz ablativī ablativōrum celownik ablativō ablativīs biernik ablativum ablativōs ablatyw ablativō ablativīs wołacz ablative ablativī - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. aufero
- rzecz. ablatio ż, aufero m/ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. aufero[1]
- por. łac. ablactare[1]
- uwagi:
- zobacz też: abessivus • ablativus • absolutivus • accusativus • adessivus • allativus • comitativus • dativus • dedativus • elativus • ergativus • essivus • genitivus • illativus • inessivus • instrumentalis • locativus • nominativus • partitivus • possessivus • prolativus • terminativus • translativus • vocativus
- źródła:
- 1 2 Porada „nazwy przypadków” w: Poradnia językowa PWN.
ablativus (język węgierski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) gram. ablatyw
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.