pobrzeże (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) geogr. ląd na brzegu morza, jeziora lub rzeki
- (1.2) brzeg przedmiotu, jego krawędź
- (1.3) daw. geogr. kresy, pogranicze
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pobrzeże pobrzeża dopełniacz pobrzeża pobrzeży celownik pobrzeżu pobrzeżom biernik pobrzeże pobrzeża narzędnik pobrzeżem pobrzeżami miejscownik pobrzeżu pobrzeżach wołacz pobrzeże pobrzeża - przykłady:
- (1.1) Karwina jest strumieniem na Pobrzeżu Koszalińskim.
- (1.2) Wtedy pilot zsunął się z pobrzeża łóżka.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) Pobrzeże Austriackie / Bałtyckie / Bałtyku / Gdańskie / Kaszubskie / Koszalińskie / Słoweńskie / Słowińskie / Szczecińskie / Żmudzkie • Pobrzeża Południowobałtyckie
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pobrzeżność ż
- przym. pobrzeżny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- bułgarski: (1.1) крайбрежие n
- litewski: (1.1) pajūrio
- łotewski: (1.1) piejūras
- niemiecki: (1.1) Küstenland n, Küste ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.