pobożność (język polski)
- wymowa:
- IPA: [pɔˈbɔʒnɔɕʨ̑], AS: [pobožność]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co pobożne lub tego, kto pobożny; religijność, oddanie wierze religijnej
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pobożność pobożności dopełniacz pobożności pobożności celownik pobożności pobożnościom biernik pobożność pobożności narzędnik pobożnością pobożnościami miejscownik pobożności pobożnościach wołacz pobożności pobożności - przykłady:
- (1.1) Nie ukrywał swej pobożności, każdego szabatu chodząc do synagogi.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) książk. bogobojność, nabożność, religijność, świątobliwość
- antonimy:
- (1.1) bezbożność, ateizm
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) bigoteria, dewocja, świętoszkowatość, religianctwo; wulg. świętojebliwość
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. przebóstwienie n, bóg mos, Bóg mos, bogini ż, pobożnisiostwo n, pobożniś m, pobożnisia ż, pobożnienie n, spobożnienie n
- czas. pobożnieć ndk., spobożnieć dk.
- przym. pobożnościowy, pobożny, zbożny
- przysł. pobożnie
- wykrz. przebóg
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. pobożny + -ość
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) piety
- białoruski: (1.1) набожнасць ż
- białoruski (taraszkiewica): (1.1) пабожнасьць ż, багабойнасьць ż
- esperanto: (1.1) pieco, pio
- gudźarati: (1.1) ઐશ્વર્ય n (aiśvarya)
- niemiecki: (1.1) Frömmigkeit ż
- rosyjski: (1.1) благочестие n, набожность ż
- ukraiński: (1.1) благочестя n, набожність ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.