pobenedyktyński (język polski)

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który kiedyś należał do benedyktynów lub benedyktynek
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Przy pobenedyktyńskim kościele rosną kasztany.
składnia:
kolokacje:
(1.1) pobenedyktyński budynek • pobenedyktyńskie zabudowania (kościół / klasztor / konwent)
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) pozakonny
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. benedyktyn m, benedyktynka ż, Benedykt m, Benedykta ż
przym. benedyktyński
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. po- + benedyktyński < pol. benedyktyn < pol. Benedykt
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.