piętka (język polski)
piętka (1.2)
- wymowa:
- IPA: [ˈpʲjɛ̃ntka], AS: [pʹi ̯ẽntka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zdrobn. od: pięta
- (1.2) spoż. kromka chleba odkrojona z początku lub końca bochenka chleba
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik piętka piętki dopełniacz piętki piętek celownik piętce piętkom biernik piętkę piętki narzędnik piętką piętkami miejscownik piętce piętkach wołacz piętko piętki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) lubić / odkroić / zjeść piętkę
- synonimy:
- (1.2) przylepka, reg. skrajka, pot. dupka
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.2) kromka, pajda
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.2) bochenek
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pięta ż
- przym. piętowy
- związki frazeologiczne:
- gonić w piętkę
- etymologia:
- uwagi:
- por. skiba
- tłumaczenia:
- albański: (1.2) thembër ż
- fiński: (1.2) kannikka, kantapala, kanta
- niemiecki: (1.1) kleine Ferse ż; (1.2) Kanten m, Brotkanten m, Brotkante ż, Knust m, Ranft m
- rosyjski: (1.1) пятка ż, пяточка ż; (1.2) краюшка ż, горбушка ż
- ukraiński: (1.1) п'ятка ż; (1.2) окраєць m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.